از بادهٔ لعل ناب شد گوهر ماآمد به فغان ز دست ما ساغر مااز بسکه همی خوریم می بر سر میما در سر می شدیم و می در سر مااز حال ندیده تیره ایامان رااز دور ندیده دوزخ آشامان راد...

۰ ۴۰۶

ای تو ملول از کار من من تشنه تر هر ساعتیآخر چه کم گردد ز تو کز تو برآید حاجتیبر تو زیانی کی شود از تو عدم گر شیء شودمعدوم یابد خلعتی گیرد ز هستی رایتییا مستحق مرحمت یابد...

۰ ۲۷۶

هله هشدار که با بی‌خبران نستیزیپیش مستان چنان رطل گران نستیزیگر نخواهی که کمان وار ابد کژ مانیچون کشندت سوی خود همچو کمان نستیزیگر نخواهی که تو را گرگ هوا بردردچون ت...

۰ ۲۴۵

بیا بیا که شدم در غم تو سوداییدرآ درآ که به جان آمدم ز تنهاییعجب عجب که برون آمدی به پرسش منببین ببین که چه بی‌طاقتم ز شیداییبده بده که چه آورده‌ای به تحفه مرابنه بنه ...

۰ ۳۰۶

سیر نگشت جان من بس مکن و مگو که بسگر چه ملول گشته‌ای کم نزنی ز هیچ کسچونک رسول از قنق گشت ملول و شد ترشناصح ایزدی ورا کرد عتاب در عبسگر نکنی موافقت درد دلی بگیردتهمنفس...

۰ ۷۱۷

نگارا مردگان از جان چه دانندکلاغان قدر تابستان چه دانندبر بیگانگان تا چند باشیبیا جان قدر تو ایشان چه دانندبپوشان قد خوبت را از ایشانکه کوران سرو در بستان چه دانندخر...

۰ ۲۴۲

تو سبب سازی و دانایی آن سلطان بینآنچ ممکن نبود در کف او امکان بینآهن اندر کف او نرمتر از مومی بینپیش نور رخ او اختر را پنهان بیننم اندیشه بیا قلزم اندیشه نگرصورت چرخ ب...

۰ ۷۶۵

آمده‌ای که راز من بر همگان بیان کنیو آن شه بی‌نشانه را جلوه دهی نشان کنیدوش خیال مست تو آمد و جام بر کفشگفتم می نمی‌خورم گفت مکن زیان کنیگفتم ترسم ار خورم شرم بپرد از...

۰ ۴۹۸

بازآمدم چون عید نو تا قفل زندان بشکنموین چرخ مردم خوار را چنگال و دندان بشکنمهفت اختر بی آب را کاین خاکیان را می خورندهم آب بر آتش زنم هم بادهاشان بشکنماز شاه بی آغاز ...

۰ ۴۰۲

عجب سرویعجب ماهیعجب یاقوت و مرجانیعجب جسمیعجب عقلیعجب عشقیعجب جانیعجب لطف بهاری تو!عجب میر شکاری تو!دران غمزه چه داری تو؟به زیر لب چه می‌خوانی؟مولانا

۰ ۵۰۸

من بیخود و تو بیخود (من مست و تو دیوانه) ما را کی برد خانه من چند تو را (صد بار تو را) گفتم کم خور دو سه پیمانه در شهر یکی کس را هشیار نمی‌بینم هر یک بتر از د...

۰ ۱۷۷۵

گفتم ز کجایی تو؟تسخر زد و گفت ای جان!نیمیم ز ترکستان، نیمیم ز فرغانهنیمیم ز آب و گل، نیمیم ز جان و دلنیمیم لب دریا، نیمی همه دردانهگفتم که رفیقی کن با من! که منم خویشت......

۰ ۸۹۸

به پيشِ خلق، نامش "عشق" وپيشِ من "بلای جان"بلا و محنتي شيرينكه جز با وِی نياسایی!مولانا

۰ ۴۱۳

در رَه دِل چه لطيف است سَفر،هيچ مگو...! مولانا

۰ ۳۷۷

اندر دل من درون و بیرون همه او است اندر تن من جان و رگ و خون همه اوست اینجای چگونه کفر و ایمان گنجد بی‌چون باشد و جود من چون همه اوست

۰ ۵۲۱

تو هر صُبحی جهان را نور بخشی،که جانِ جان خورشید سمایی...مولانا (وبلاگ اشعار tab)

۰ ۵۰۳

آمده‌ام که سر نهم عشق تو را به سر برم ور تو بگوییم که نی نی شکنم شکر برم آمده‌ام چو عقل و جان از همه دیده‌ها نهان تا سوی جان و دیدگان مشعله نظر برم ...

۰ ۱۳۰۲

جان و جهان! دوش کجا بوده‌ی؟نی غلطم، در دل ما بوده‌ای!.دوش ز هجر تو جفا دیده‌امای که تو سلطان وفا بوده‌ای.آه که من دوش چه سان بوده‌ام!آه که تو دوش که را بوده&

۰ ۱۸۳۱

آن که بی باده كند جانِ مرا مست، كجاست؟و آن که بيرون كند از جان و دلم دست، كجاست؟.و آن که سوگند خورم؛ جز به سر او نخورمو آن که سوگند من و توبه‌ ام اِشكست كجاست؟.و آن که ...

۰ ۶۳۱

من و تو بی‌من و تو جمع شویم از سر ذوقخوش و فارغ ز خرافات پریشان من و تومولانا جان سپردن به عشق آسانَست!وز پیِ عشقِ توست آسانـتر... مولانا

۰ ۴۷۱

گفتم عشق را شبی : راست بگو! تو کیستی ؟گفت : حیاتِ باقـیم! عـمرِ خـوشِ مکرّرم مولانا

۰ ۹۱۴

ماییم و موج سوداشب تا به روز تنهاخواهی بیا ببخشاخواهی برو جفا کنمولانا

۰ ۵۴۰

مشرق و مغرب ار روم ور سوی آسمان شومنیست نشان زندگیتا نرسد نشان تومولوی

۰ ۶۲۴

یارب تو مرا به نفس طناز مدهبا هر چه بجز توست مرا ساز مدهمن در تو گریزان شدم از فتنهٔ خویشمن آن توام مرا به من باز مدهمولانا

۰ ۵۶۰