دوش دوش

دوش دوشدوش دوش دوش که آن مه لقاخوش ادا، با صفا، با وفااز برم آمد و بنشستبرده دین و دلم از دستباز، باز، باز، مرا سوی خودمی کشد، می برد، می زندبا دو چشم، با دو چشم مستابر...